Aż trudno w to uwierzyć, ale pierwszego czerwca minie rok od naszego przyjazdu do Toronto. W tym czasie zdążyliśmy przeżyć niejedną burzę - i nie mam na myśli wyłącznie wyładowań atmosferycznych. Choć tych też było sporo - ostatnie ubiegłej nocy. Padało, grzmiało i błyskało tak mocno, że obudziło nas o drugiej nad ranem. Ulewa była tak wielka, że wydawało mi się, że zaraz zacznie nam kapać na głowy. Na szczęście, po około pół godziny uspokoiło się i można było wracać w ramiona Orfeusza.
Sztormy, o których wspomniałam wcześniej, mimo że również nie dawały nam spać po nocach, miały niewiele wspólnego z opadami. Były to huragany emocji i wrażeń. Wszystkie pozytywne odczucia przeciwstawialiśmy temu, co nie do końca nam się podobało lub spełniło nasze oczekiwania. Były momenty, kiedy chcieliśmy spakować walizki i wracać natychmiast do Irlandii. Bywały też chwile, kiedy rozpływaliśmy się z radości, że możemy żyć w kraju liścia klonowego. Po pewnym czasie, żeby sprawę jeszcze bardziej skomplikować, zaczęły przedzierać się myśli o powrocie do Polski. Jeśli bowiem Kanada nie zachwyciła nas tak jak się spodziewaliśmy, a z Irlandii zdecydowaliśmy się uciekać, to może jednak w 'porzuconej' ojczyźnie odnajdziemy swoje miejsce na ziemi?
To ciągłe szukanie odpowiedzi na pytanie: 'Co dalej?' było jak miotanie się dzikiego zwierza w klace. Nieustannie wymienialiśmy wszystkie za i przeciw każdej opcji, których nie dawało się porównać. Aż któregoś dnia wpadłam na genialny pomysł, żeby wyliczyć gdzie będzie nam najlepiej. Nie były to żadne skomplikowane działania matematyczne. Całki, pochodne i temu podobne bestie nie należą do moich najsilniejszych stron. Zrobiłam prostą macierz - zobaczcie poniżej:
| IRE | PL | CAN | |
| 1. Rodzina i Znajomi | |||
| 2. Praca | |||
| 3. Pogoda | |||
| 4. Przyszłość Karolci | |||
| 5. Mieszkanie/Dom |
Pięć powyższych punktów to te kwestie, które są dla nas najbardziej istotne (kolejność, w której są wymienione nie ma znaczenia). U góry wymieniłam kraje, które bierzemy pod uwagę. Zadanie polegało na tym, żeby każdy kraj sklasyfikować cyfrą od jeden do trzy, gdzie jeden to miejsce, które najbardziej realizuje daną naszą potrzebę. Następnie zsumowaliśmy wyniki dla każdego kraju i tym sposobem wyliczyliśmy, gdzie powinniśmy być najbardziej zadowoleni. Ja to zrobiłam najpierw, a później poprosiłam Macieja, żeby zrobił to samo. Możecie nam pogratulować, bo nasze macierze wyglądały identycznie - dokładnie tak samo rozlokowaliśmy punkty :). Czy uwierzycie, jak Wam powiem, że z naszych wyliczeń okazało się, że to właśnie Irlandia jest tym miejscem?! Na chwilę obecną zakładamy więc, że po dwóch bądź trzech latach wrócimy do Dublina. No chyba, że w tym czasie wydarzy się coś, co albo nas zatrzyma w Kanadzie, albo co nas skłoni do powrotu do Polski. Tym będziemy się jednak martwić już później. A kto wie czy nie pojawi się na horyzoncie jakaś nowa możliwość - tylko żartuję ;).
Zdaję sobie sprawę, że ta macierz jest wielkim uproszczeniem rzeczywistości. Jest przecież wiele innych, może mniej istotnych, ale także ważnych czynników, które mają wpływ na nasze życie. Poza tym nie wszystkie z wymienionych powyżej kwestii są dla nas tak samo ważne - powinniśmy przypisać im wagi. Są to jednak czynniki kluczowe i ta 'analiza' ułatwiła nam uspokoić emocje i podejść do problemu trochę bardziej systematycznie. To wcale nie znaczy, że tematu tego nie poruszamy. Jest on nierozłączną częścią naszego życia. Nie towarzyszy mu jednak tak wielki ładunek emocjonalny i tak wiele rozterek.
Najważniejsze jest jednak to, że decyzji o przyjeździe do Kanady nie żałujemy. Przyjazd tutaj miał bardzo pozytywny wpływ na nasze życie. Dzięki temu, że nie pracuję mogłam przyjrzeć się Karolci reakcjom na nabiał i gluten i współpracować z alergologiem, żeby problem rozwiązać (gdybyśmy zostali w Irlandii na pewno nie rzuciłabym pracy ot tak sobie). Poza tym, mieszkając w Kanadzie mamy lepszą bazę wypadową na zwiedzanie tej części świata. W zeszłym roku udało się nam w końcu pojechać na wycieczkę do Meksyku. Byliśmy już w kilku miejscach na południu Ontario (m. in. nad wodospadem Niagara). Za kilka dni lecimy na Kubę. Za kilka miesięcy wybieramy się na północ Ontario - do Ottawy i na południe Quebec'u - do Montrealu. Na tym zapewne nasze przygody się nie skończą, bo jest jeszcze wiele miejsc, które chcielibyśmy zobaczyć i tu w samej Kanadzie i w okolicach.
Sztormy niekoniecznie muszą być niszczące.
Posłuchajcie sami: Yanni - 'The storm'
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz